Web Analytics Made Easy - Statcounter

در این کامپوزیت، استحکام بالای الیاف شیشه، با خواص دوام و چسبندگی پلاستر سیمانی ترکیب شده و راه حلی جذاب برای مهار جانبی دیوارهای غیرسازه‌ای ایجاد نموده است. مزایای فراوانی که وال ‌مش در این زمینه ایجاد کرده، آن را به بهترین جایگزین برای سایر روش‌های سنتی تبدیل کرده است.

فناوری وال مش و نقش آن در ساختمان‌سازی

وال مش راهکاری نوین برای مهار لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای است و از فناوری کامپوزیت سیمانی تسلیح شده با الیاف (FRCM) برگرفته شده است که مبانی تئوریک و ضوابط فنی آن نیز در استاندارد ACI 549 آمده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این راهکار، نوارهای مش فایبرگلاس روی دیوار قرار گرفته و یک پلاستر سیمانی یا گچی روی آن اجرا می‏شود. ترکیب حاصل ،یک کامپوزیت توانمند ایجاد می‏کند که دیوار را در برابر نیروهای برون‌صفحه زلزله مستحکم می‏کند.

برای پاسخ به این سوال که وال ‌مش چیست؟ بهتر است ابتدا نحوه عملکرد آن در مهار لرزه‌ای دیوار را بدانیم. رفتار دیوار در توزیع نیروها و لنگرها به مانند یک دال دوطرفه است. به این معنی که لنگرهای وارد شده به دیوار در دو راستای افقی و قائم توزیع می‌شوند. مقاومت افقی دیوار در برابر لنگرهای خمشی، ناچیز است و در صورت عدم تقویت دیوار در این راستا، هنگام زلزله آسیب جدی به آن وارد می‌شود.

همچنین در صورتی که طول دیوار نسبت به ارتفاع آن زیاد شود، بخش بیشتر لنگرها در راستای قائم وارد می‌شود که ممکن است از ظرفیت دیوار بیشتر و موجب تخریب آن شود. با اجرای وال‌مش روی دیوار، رفتار دیوار به دال یک‌طرفه تغییرشکل داده و تمام لنگرهای خمشی در راستای قائم توزیع می‌شود. با این تفاوت که خمش توسط کامپوزیت وال‌مش تحمل می‌شود نه دیوار. در این شرایط نیازی به تقویت دیوار در راستای افقی نیست و محدودیتی در طول و ارتفاع دیوار نداریم.

قبل از وال مش چه روشی مرسوم بوده است؟

فصل چهارم از استاندارد 2800 که ضوابط طراحی اجزای غیرسازه‌ای را بیان می‌کند، بر این نکته تأکید می‌کند که دیوارهای داخلی و پیرامونی باید به نحوی مناسب، مانند استفاده از وادارها (وال‌پست) و غیره، از نظر جانبی به سازه مهار شوند. بنابراین، مهار لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای موضوع جدیدی نبوده و از سالیان پیش نیز در آیین‌نامه‌ها مطرح بوده است. راهکار مرسوم و سنتی در این زمینه استفاده از وال ‌پست است.

مهم‌ترین معایب وال پست چیست؟

اجرای وال‌پست در ساختمان‌ها با توجه به اینکه ضوابط فنی و نکات اجرایی زیادی دارد با اشتباهات و معایبی نیز همراه است. اشکالات اجرایی وال‌ پست می‌تواند تا حد زیادی عملکرد آن را مختل کرده و موجب آسیب در هنگام زلزله شود.

نصب وال ‌پست سخت و زمان‌بر است و با توجه به مصالح مصرفی آن (فولاد) و مراحل اجرایی متعددی که دارد، هزینه‌های مختلفی را به پروژه تحمیل می‌کند. همچنین اجرای وال ‌پست نیاز به دقت بالایی دارد که رعایت آن دشوار است.

حذف وال پست و جایگزین آن با فناوری نوین وال مش

صنعت ساختمان به سرعت در حال پیشرفت بوده و روش‌های ساخت سنتی در حال جایگزینی با شیوه‌های خلاقانه و فناوری‌های نوین هستند. روش‌های سنتی و تکنولوژی‌های قدیمی معمولاً نیازمند نیروی کار بیشتر، هزینه اجرای بالاتر، زمان اجرای بیشتر و کیفیت نهایی پایین‌تر هستند.

 به همین دلیل است که صنعت ساختمان به سمت فناوری‌های نوین حرکت می‌کند و روش‌های سنتی و قدیمی رفته رفته کنار می‌روند. وال‌پست نیز به عنوان یک راهکار سنتی از این قاعده مستثنی نیست. امروزه در بسیاری از پروژه‌های ساختمانی شاهد حذف وال ‌پست و جایگزینی آن با روش‌های جدید هستیم. مزایای فراوان فناوری نوین وال ‌مش باعث شده تا این راهکار به عنوان بهترین جایگزین روش‌های سنتی شناخته شود. برخی از مزایای وال‌مش در ادامه آورده شده است:

در وال مش به دلیل سازگاری مناسب پلاستر سیمانی یا گچی با روسازی اجرا شده روی آن، نازک‌کاری دچار ترک نخواهد شد. در حالی که در سیستم وال‌پست به دلیل اختلاف ضریب انبساط حرارتی مصالح دیوار و وادارهای فلزی، با گذشت زمان، نازک‌کاری دچار ترک خواهد شد.

در راهکار وال‌مش بر خلاف روش وال‌پست نیازی به استفاده از وادارهای قائم، تیرک‌های افقی و میلگرد بستر نیست و تمام عملیات مربوط به آن‌ها از جمله ساخت و آماده‌سازی وادارها، اجرای لایه ضد زنگ، جوشکاری، سوراخ‌کاری بتن، نصب پلیت در بتن و … حذف می‌شود.

سرعت اجرای وال‌مش در مقایسه با سایر روش‌های مرسوم بالاتر است.

به دلیل حذف وادارها، تیرک‌ها، صفحه‌های فلزی، میلگرد بستر و … در وال مش، مرحله دیوارچینی با سهولت و سرعت بیشتری انجام می‌شود.

وال مش، در مقایسه با سایر روش های سنتی، موجب کاهش 30 تا 40 درصد هزینه‌ها می‌شود.

اجرای وال مش بسیار راحت است و یک اکیپ اجرایی نیمه‌ماهر می‌تواند وال مش را به راحتی اجرا کند.

حذف وال پست

وال مش بیشتر در چه سازه‌هایی استفاده می‌شود؟

مهار اجزای غیرسازه‌ای چه در سازه‌های بتنی و چه در سازه‌های فلزی بسیار مهم است چرا که با وجود تمام تلاش‌ها برای پایداری سازه اصلی در هنگام زلزله، در صورت عملکرد نامناسب اجزای غیرسازه‌ای و تخریب آن‌ها، علاوه‌بر آسیب‌های شدید سازه‌ای به ساختمان‌ها و خسارات مالی و جانی فراوان، سرویس‌دهی ساختمان‌ها را دچار اختلال می‌کند.

وال‌مش در هر دو نوع سازه بتنی و فولادی قابل استفاده است. به طور کلی، نوع سازه محدودیتی در استفاده از وال‌مش به وجود نمی‌آورد و وال‌مش در هر پروژه‌ای قابل اجراست.

استفاده از وال مش در سازه بتنی

مراحل اجرای وال ‌مش در سازه بتنی به صورت فرایندی در 4 مرحله به ترتیب زیر انجام می‌گیرد:

ابتدا دیوارکشی به صورت متعارف و بدون نیاز به اجرای وال پست و بدون محدودیت در طول دیوار انجام می‌شود. جهت عدم مشارکت دیوار در باربری جانبی، استفاده از فوم تراکم‌پذیر (یونولیت) در محل اتصال دیوار به تیر و ستون‌ها ضروری است.

نوارهای استاندارد والمش با عرض از پیش تعیین شده و فواصل تعیین شده در نقشه‌های محاسباتی به صورت قائم روی دیوار نصب می‌شوند.

یک لایه از پلاستر ویژه والمش روی نوارها اجرا می‌گردد. بسته به لایه‌های بعدی که به عنوان روسازی دیوار قرار است اجرا شوند، می‌توان از پلاستر بر پایه سیمان یا گچ استفاده نمود.

نبشی‌های منقطع در فواصل مشخص، با استفاده از چسب اپوکسی والمش روی تیرها نصب می‌شوند.

اجرای وال‌مش در اسکلت فولادی نیز مطابق مراحل بالا صورت می‌گیرد.

وال مش در سازه بتنی

چرا از روش‌های نوین استفاده کنیم؟

امروزه همگام شدن با پیشرفت فناوری در هر صنعتی ضروریست. وال‌ مش با معرفی یک روش جدید در مهار لرزه‌ای دیوارها، راهکاری نوین ارائه داده که علاوه‌بر صرفه جویی در هزینه و زمان، کیفیت پروژه را نیز افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که استفاده از روش‌های سنتی و مرسوم در حال کاهش است.

با این حال به کارگیری فناوری‌های نوین نیازمند رعایت الزامات فنی و اجرایی مربوط است. شرکت وال‌مش با رعایت ضوابط فنی آیین‌نامه‌های داخلی و همچنین با توجه به استانداردهای معتبر بین‌المللی، آماده ارائه خدمات به کارفرمایان محترم پروژه‌های ساختمانی است. جهت کسب اطلاعات بیشتر یا دریافت مشاوره رایگان از کارشناسان ما به وب‌سایت وال ‌مش مراجعه نمایید.

کد خبر 765563

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: روش های سنتی غیرسازه ای وال پست سازه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۲۵۱۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیلمی که دیوار میان پایتخت و شهرستان را از بین برد

فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.

مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.

وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن یک تجربه داشته باشند چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.

کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه همانند کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای فیلم در سینما ایران داریم و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی اوقات در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن هست که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.

در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بود

وی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.

طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.

وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه‌ی غوغا سالاری فیلم‌های کمدی و گیشه پسند قدم می‌گذارید کار دشوار می‌شود اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبین دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.

کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن یک مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیر کمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب اول تماشاچی‌ها باشد.

وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبین را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بناگذاری کردیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه کنندگان و به تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و صرفاً بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرا برسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهده آفرینش آثاری بهتر باشیم.

تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بود

طاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.

وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.

کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.

وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.

طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.

تصویر، هنری اثرگذار است

علیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.

وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.

بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.

وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.

استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.

وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.

به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.

کد خبر 748562

دیگر خبرها

  • تحول از مجلس سنتی به نوین از مجلس یازدهم تا دوازدهم
  • فیلمی که دیوار میان پایتخت و شهرستان را از بین برد
  • قدمت «دروازه نفته» ممکن است به پیش از اسلام برسد
  • انجام ۶۰ نظر سنجی در موسسه افکارسنجی ملت
  • جزئیات طرح جدید برای انسداد مرز‌های شرقی؛ ساخت دیوار ۴ متری
  • خداحافظی احساسی: دیوار زرد اشک رویس را در آورد
  • امام صادق (ع) بنیانگذار تمدن نوین بشری
  • پرسپولیس و ثبت یک آمار تاریخی؛ دیوار تهران
  • این اتوبوس شمیران به در و دیوار می‌خورد
  • ما به دنبال تبدیل مجلس سنتی به مجلس نوین هستیم